Hag 2 | PesOV | STEP | در روز بیستو یكمِ ماههفتم، كلام خداوند بواسطهحَجَّینبینازلشده، گفت:

Haggai 2

1 در روز بیستو یكمِ ماههفتم، كلام خداوند بواسطهحَجَّینبینازلشده، گفت: 2 زَرُبابِلبنشَأَلْتَیئیلوالییهودا و یهُوْشعبنیهْوصادقرئیسكَهَنَه، و بقیهقومرا خطابكرده، بگو:

3 كیستدر میانشما كهباقیماندهو اینخانهرا در جلالنخستینشدیدهباشد؟ پسالا’ندر نظر شما چگونهمینماید؟ آیا در نظر شما ناچیز نمینماید؟ 4 امّا الا’نخداوند میگوید: ایزَرُبابِلقویدلباشو اییهوشَعبنیهُوصادقرئیسكَهَنَهقوّیدلباشو ایتمامیقومزمینقوّیدلباشید و خداوند میفرماید كهمشغولبشوید زیرا كهمنبا شما هستم. قولیهوهصبایوتایناست. 5 برحسبكلامآنعهدیكهدر حینبیرونآوردنشما از مصر با شما بستمو چونكهروحمندر میانشما قایممیباشد، ترسانمباشید.

6 زیرا كهیهوهصبایوتچنینمیگوید: یكدفعهدیگر و آننیز بعد از اندكزمانی، آسمانها و زمینو دریا و خشكیرا متزلزلخواهمساخت. 7 و تمامیامّتها را متزلزلخواهمساختو فضیلتجمیعامّتها خواهند آمد و یهوهصبایوتمیگوید كهاینخانهرا از جلالپر خواهمساخت. 8 یهوهصبایوتمیگوید: نقرهاز آنمنو طلا از آنمناست. 9 یهوهصبایوتمیگوید: جلالِ آخرِ اینخانهاز جلالنخستینشعظیمتر خواهد بود و در اینمكان، سلامتیرا خواهمبخشید. قولیهوهصبایوتایناست.

10 در روز بیستو چهارمماهنهماز سالدوّمِ داریوش، كلامخداوند بواسطهحَجَّینبینازلشده، گفت: 11 یهوهصبایوتچنینمیگوید: از كاهناندربارهشریعتسؤالكنو بپرس. 12 اگر كسیگوشتمقدّسرا در دامنجامهخود بردارد و دامنشبهنانیا آشیا شرابیا روغنیا بههر قسمخوراكدیگر برخورَدْ، آیا آنمقدّسخواهد شد؟ و كاهنانجوابدادند كهنی.

13 پسحَجّیپرسید: اگر كسیكهاز میتینجسشدهباشد، یكیاز اینها را لمسنماید، آیا آننجسخواهد شد؟ و كاهناندر جوابگفتند كهنجسخواهد شد.

14 پسحَجَّیتكلّمنموده، گفت: خداوند میفرماید اینقومهمچنینهستند و اینامّتبهنظر منهمچنینمیباشند و همهاعمالدستهایایشانچنیناستو هر هدیهایكهدر آنجا میبرند نجسمیباشد. 15 و الا’ندلخود را مشغولسازید از اینروز و قبلاز این، پیشاز آنكهسنگیبرسنگیدر هیكلخداوند گذاشتهشود. 16 در تمامیاینایامچونكسیبهتودهبیست(مَنْ) میآمد فقطده(مَنْ) بود و چونكسیبهمیخانهمیآمد تا پنجاهرطلاز آنبكشَدْ، فقطبیسترطلبود. 17 و شما را و تمامیاعمالدستهایشما را بهباد سمومو یرَقانو تگرگزدم. لیكنخداوند میگوید بسویمنبازگشتننمودید. 18 الا’ندلخود را مشغولسازید از اینروز بهبعد، یعنیاز روز بیستو چهارمماهنهم، از روزیكهبنیاد هیكلخداوند نهادهشد، دلخود را مشغولسازید. 19 آیا تخمهنوز در انبار استو مَوْ و انجیر و انار و درختزیتونهنوز میوهخود را نیاوردهاند؟ از اینروز بركتخواهمداد.

20 و كلامخداوند بار دوّمدر بیستو چهارمماهبر حَجَّینازلشده، گفت: 21 زَرُبّابِلوالییهودا را خطابكرده، بگو: منآسمانها و زمینرا متزلزلخواهمساخت. 22 و كرسیممالكراواژگونخواهمنمود و قوّتممالكامّتها را هلاكخواهمساختو ارابهها و سوارانآنها را سرنگونخواهمكرد و اسبها و سوارانآنها بهشمشیر یكدیگر خواهند افتاد. 23 یهوهصبایوتمیگوید: در آنروز ایبندهمنزَرُبابِلبنشَاَلْتیئیل، تو را خواهمگرفتو خداوند میگوید كهتو را مثلنگینخاتمخواهمساختزیرا كهمنتو را برگزیدهام. قولیهوهصبایوتایناست.